De 3de deelname aan de Antwerp 10 miles zit erop. Het doel is weer gehaald, 10 % sneller dan vorige keer. En dat is gelukt. Daarvoor moest ik onder de 1 uur 45 blijven, en met 1 uur 44 is dat weer netjes gelukt. Zoals altijd gaan we met een hele groep mensen. Altijd leuk om achteraf ervaringen uit te wisselen en een glas Cava te drinken op de goede afloop. Vandaag voelen de benen eigenlijk redelijk goed. Ondanks het feit dat we eigenlijk de hele dag hebben rechtgestaan. De Run zelf begon snel, ik had me vooraan in het vak van de 1u45 gezet. Maar na een paar honderd meter voelde het te snel aan. De ben en liepen niet soepel en voelden gespannen. Dat bleef zo tot na het justitie paleis, dan begon het wat te beteren. Het tempo verlies bleef binnen de perken. Op halfweg zat ik dan ook net halfweg de doel tijd, zonder overschot. Gelukkig scheen daar de zon nog een beetje. Door de binnen stad en de Meir naar de Paardemarkt en dan naar de Konijnenpijp, het blijft speciaal. Vreemd genoeg schuilt de zon altijd achter de wolken op dat stukje van het parcours. De knie kwam af en toe klagen, maar de pijn ging telkens terug weg. De konijnenpijp, het moment om wat verloren tijd in het halen op het stuk naar beneden. Half weg een klein opstopping, de hulpdiensten hadden daar hun handen vol met een minder fortuinlijke loper. De laatste klim naar de uitgang (of weg naar de Hemel), blijven doorgaan met kleinere passen, proberen zoveel mogelijk het tempo hoog te houden. En dan het laatste stuk. Toch nog proberen te versnellen om toch maar die tijd te halen. Benen die tegenpruttelen. Het ritme dat niet goedkomt. De laatste bogen voor de eindmeet. En dan ben je er en zie je dat het gehaald hebt. Net optijd. Samen met tientallen anderen. Blij. Er was veel volk, heel veel volk. Het was drummen aan de eindmeet. Een beetje spijtig. Gelukkig waren de opkomende krampen nog onder controle te houden. Het was goed. Volgende doel: een halve marathon. Dat lijkt veel, maar het is maar 5 km verder. Iets meer dan een half uurtje. Dat zou geen probleem mogen zijn :-). Het parcours en mijn tijd